Het perfecte plaatje
’Het perfecte plaatje – ‘Alles moet gewoon perfect zijn. Niemand is eigenlijk perfect’. Je moet voortdurend hogere doelen stellen voor je leven. Je moet jezelf optimaal ontwikkelen. Je móet hoge doelen stellen voor je carrière. Om daar te komen móet je de optimale studiekeuze maken. Je móet hoge cijfers halen. Je móet veel naast je studie doen om straks zo ver mogelijk te komen. En je móet een goed sociaal netwerk onderhouden omdat je anders buiten de boot valt. Je moet veel geld verdienen om een grote auto te kopen, het liefst elektrisch en digitaal. En je moet veel sociale media contacten liken. EN veel spullen bezitten. Deze vooral op social media posten en meedoen aan deze digitale wereld, veel aan veel moeten voldoen’’.
Jongeren spreken veel over ‘het perfecte plaatje’.
Zij ervaren de dwingende perfectie om steeds het beste uit henzelf te halen en te moeten voldoen aan de gestelde hoge eisen. Dit geeft letterlijk en figuurlijk weinig ruimte om te ontdekken wat voor henzelf het juiste is en om ook fouten te kunnen maken en weer opnieuw te beginnen. Deze wereld heeft hen gedreven naar een geilusioneerde beleving van vrijheid.
Dit is een groot contrast en een wereld vol paradoxen waarin jongeren zich staande moeten houden. Onderzoeken wijzen uit dat jongeren zelf niet gauw om hulp vragen en niet voldoende gesteund worden. Ze voelen zich onbegrepen, moeten continu competitief zijn en beter presteren dan een ander. Hierdoor taken ze gestrest en depressief. Ze ervaren een gemis aan echt contact, vertrouwen en steun. Dit maakt hen machteloos en ziek.
De ervaren druk is niet toe te wijzen aan een specifiek leefgebied, bijvoorbeeld school of thuissituatie, maar raakt alle levensgebieden van de jongeren. Hoe men een beeld vormt van zichzelf in relatie tot de ander, variërend van beeldvorming op social media, financiële zorgen, problemen thuis tot wereldproblematiek.
Hoe steun te bieden aan deze jongeren in deze paradoxale wereld. En te komen tot een gezamenlijke aanpak die recht doet aan hun beleving, leefwereld en de gemeenschappelijke menselijkheid.
Want het is immers in deze paradoxale en virtuele wereld waarin stress een betekenis krijgt. Dit besef vraagt om een brede holistische aanpak voor bewustwording, inclusie, ervarend leren, natuur en gemeenschappelijke menselijkheid. Van belang is het co-creeren; samen met de jongeren, in verbinding met ouders, opvoeders en (zorg) professionals.
Transformeren naar hart werk gaat van binnenuit en is natuurgericht.
Bewustwording is een proces van leren loslaten en opnieuw verbinden met innerlijke kernkrachten. Het is het volgen van je innerlijke kompas waar talenten zich weer verbinden in harmonie en eenvoud.
Bewustwording en zingeving zijn de sleutel naar een nieuw leven. Werken aan een gemeenschappelijke menselijkheid is van diversiteit naar inclusiviteit en van bedachtzaamheid naar bewustwording, van geprogrammeerd leren naar ervarend leren, van kunstmatigheid terug naar natuur en mens. Het is doen leven in plaats van denken te doen. Een verandering die van binnen begint!
De missie van het project is transformatie van de wereld perceptie; door bevordering zelfredzaamheid en ontwikkeling van samenvoegende talenten.
Want samen zijn wij sterk en kunnen we veel aan. Wij hebben op oerachtig Gran Canaria, momenteel twee panden in beheer en veel mogelijkheden om uit te breiden. Om samen te groeien naar een gemeenschappelijke nieuwe menselijkheid, een betere wereld.
ZieMens draagt hiervoor de holistische oplossing.
Heeft aandacht voor het natuur behoud van het innerlijk welbevinden, een goede gezondheid en daarmee een veerkrachtige weerbaarheid en de gemeenschappelijke menselijkheid. Het gaat in dit geval om het natuurlijk weerbaarder maken van jongeren om de stressvolle gebeurtenissen en omgeving beter aan te kunnen. Wij hebben de route; zeven paden in 66 dagen.
Weer beginnen met herontdekken je weer verwonderen en verbinden met wat je echt; ziet, ervaart en voelt. Bewust creëren, acteren en regisseren samen gemeenschappelijk integreren.
“Het zijn de kinderen-jongeren (eco) die het licht en de kracht in zich dragen om deze wereld te veranderen en bijeen te brengen. Maar het zijn de ouders/opvoeders (ego) en het aangeleerde en opgelegde systeem die de verantwoordelijkheid dragen voor nieuwe generatie. Het kennen van onze eigen talenten en natuurlijke kernkrachten zijn een verbinding die ons laten zien wie wij mensen werkelijk zijn”.